سلام، بعد عمري ما دوباره اومديم. واقعا نمي دونم تو اين مدت كه نبودم چه بلايي سر اين وبلاگ اومد، فكر كنم خيلي از دوستامو از دست دادم. اميدوارم بتونم بازم مثل قبل، البته بهتر از قبل مطلب بنويسم و دوستاي جديد پيدا كنم.

اما اگر احوال اينجانب را بپرسيد بايد بگم كه داستان من به اين جا رسيد كه بالاخره از شر ديوار كه نه، سد هم كه نه، بالاخره از شر رشته كوه كنكور خلاص شدم و انتخاب رشته هم نمودم و در حال حاضر منتظر اعلام نتايج نهايي مي باشم. بسيار اميدوام كه با رتبه ي 2500 منطقه به رشته ي معماري دانشگاه فردوسي راه يابم كه فقط 13 نفر براي رشته ي رياضي (چه قدر كم) ظرفيت داره. با اين حال از انتخاب بعديم هم كه عمران فردوسي مشهده خيلي بدم نمياد و اگر اين هم نشد صنايع مي تونه برام راضي كننده باشه كه ديگه تقريبا مطمئنم مي تونم اونو قبول شم. - فعلا بايد صبر كنم و ببينم چي ميشه! -

الآن كه پست قبلي رو خوندم راستش يه كم خندم گرفت كه چه برنامه هايي براي بعد كنكور داشتم و الآن به هيچ كدوم نرسيدم، راستش روز بعد كنكور يعني 11 تير آزمون زبان داشتم كه نتونستم برم مسافرت و بعدشم مجبور شدم با خانواده برم مسافرت كه سفر مجرديمون افتاد براي بعد ماه رمضون. مهموني فارغ التحصيلي هم به هم خورد چون قرار شد هر كسي كه رتبه ي خوبي آورده خودش سور بده، چون اينجوري خيلي بهتره و ما به جاي يك مهموني چندين مهموني، البته كوچك تر خواهيم داشت. خلاصه حسابي سرمون شلوغه الآنم كه ماه رمضونه معمولا افطاري داريم. جاي شما خاليييييي...

خلاصه برام دعا كنيد كه رشته اي كه مي خوام قبول شم، منم براي تمام كسايي كه امسال كنكور دارن آرزوي موفقيت مي كنم و پيشنهاد مي كنم همه با هم براي حذف اين غول بي شاخ و دم -كنكور- دعا كنيم.

فعلا تا پست بعدي خدانگهدار...